محققان روش جدیدی را برای تشخیص و نظارت بر زخم های مزمن ابداع کردند

20 نوامبر 2018 - محققان دانشگاه آرکانزاس روش جدیدی را برای تشخیص و نظارت بر زخم های مزمن در پوست مانند زخم های پای دیابتی و زخم های فشاری ابداع کردند.
زخم های مزمن پوست بیش از 150 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است و سالانه تنها در ایالات متحده 25 میلیارد دلار در بخش مراقبت های بهداشتی برای آن هزینه می شود.مشخصه ی این زخم ها که دیر بهبود می یابند یا اصلا ترمیم نمی شود: التهاب بافت، گردش خون ضعیف، تشکیل کالوس یا پینه و عفونت است.
رویکردهای بالینی کنونی برای تشخیص و نظارت بر این زخم ها، اطلاعات تشخیصی مهمی را درباره نحوه ی پیشرفت آنها یا علت عدم بهبود آنها ارائه نمی دهند.
دکتر Kyle Quinn، استادیار مهندسی پزشکی و Jake Jones، دانشجوی دکترا در مهندسی پزشکی، با کمک یک سیستم تصویربرداری قدرتمند که قادر به اندازه گیری تغییرات در متابولیسم سلولی است، دریافتند که چگونه متابولیسم سلول در طول زمان ترمیم زخم تغییر می کند.
دکتر Quinnو Jones از یک فرآیند به نام label-free multiphoton microscopy  استفاده کردند تا بافت را در سه بعد در سطح سلولی بررسی کنند و نقشه های سه بعدی متابولیسم زخم را تهیه نمایند. بدون برچسب یا label-free به این معناست که در این روش بافت با یک مولکول فلورسنت نشانه گذاری نمی شود.میکروسکوپ چند فتونی یا multiphoton می تواند اندازه گیری اتوفلورسانس بافتی و سلولی را که به طور طبیعی اتفاق می افتد، تسهیل کند .اتوفلورسانس سلولی یا بافتی حاصل انتشار نور توسط مولکول هایی است که به طور طبیعی در سلول ها و بافت یافت می شوند، و زمانی اتفاق می افتد که این مولکول ها نور را جذب می کنند.
در این مطالعه، تصویربرداری اتوفلورسانس از دو مولکول - نیکوتین آمیدآدنین دی نوکلئوتید (NADH) و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید(FAD) ، بمنظور نظارت بر متابولیسم سلول استفاده شد.این کار از طریق اندازه گیری نسبتoptical redox  انجام شد که غلظت نسبی NADH و FAD را اندازه گیری می کند. محققان متابولیسم زخم را در موش ها طی 10 روز بررسی کردند.
دکتر Quinn می گوید: بر اساس اطلاعات ما، این اولین مطالعه است که تغییرات نسبت رداکس نوری بافتی که درون بدن حیوانات زنده است را از طریق جلسات مکرر تصویربرداری نشان می دهد. ما این را یک گام مهم در نشان دادن پتانسیل تشخیصی میکروسکوپ چندفوتونی برای مراقبت از زخم های بالینی می دانیم.
عوارض ناشی از دیابت علت شایع زخم های مزمن است.به همین دلیل مطالعه ی دکتر Quinn و جونز شامل موش های دیابتی علاوه بر موش های کنترل سالم بود.
محققان تفاوت های بین موش های دیابتی و کنترل را در طی بازسازی بافت زخم مشاهده کردند.تغییرات در نسبت رداکس نوری و فلوئورسانس NADH در موش های دیابتی نشان داد که سلول های باقی مانده در لبه زخم، به جای مهاجرت و حرکت برای پوشاندن زخم و بازگرداندن عملکرد محافظتی پوست، همچنان در حال رشد و تقسیم هستند.

دکتر Quinn می گوید: توانایی میکروسکوپ چندفوتونی برای جمع آوری غیرتهاجمی داده های ساختاری و متابولیکی نشان می دهد که ممکن است بتوان از آن در برنامه های کاربردی گسترده ای برای مراقبت از زخم و پوست استفاده نمود. ارائه معیارهای کمی از عملکرد سلول و ترکیب زخم، پتانسیل استفاده از آن برای تکمیل استانداردهای فعلی مراقبت و راهنمایی پزشکان برای انتخاب گزینه های درمانی را پر رنگ تر می کند. نتایج این تحقیق در مجله ی Communications Biology منتشر گردید.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2018-11-method-chronic-wounds.html